نشانه ها ممکن است هر فردی در طول زندگی خود دچار حالات روانی ناخوشایندی بشود؛ حالت هایی از قبیل خشم، اندوه، افسردگی و ... اما اینکه آیا این حالت ها یا نشانه ها خبر از بحران یا اختلال روانی می دهند یا نه، نکته مهمی است که شناخت آن تنها از عهده روانپزشکان یا روان شناسان برمی آید با این حال امکان آن می رود که فردی نشانه های بالا را از خود بروز بدهد اما نتوان او را واقعا دچار اختلال دانست. پس، چه زمان و با بروز چه نشانه هایی می توانیم فردی را دچار ناهنجاری روانی بدانیم؟
گویی در دنیای آشفته و پر مشغله امروز، افسردگی امری طبیعی شده است. اما باید بدانید داروهای ضد افسردگی تنها روش درمان دلتنگی ها، بی¬حوصلگی و افسردگی نیستند. خوشبختانه راه حل¬ها و جایگزین های طبیعی دیگری نیز وجود دارد که هم موثر بوده و هم اعتیاد آور نیستند. برای آشنایی با این جایگزین های طبیعی با ما همراه باشید.
احساس حقارت
گوشه گیری و انزوا و نیز شرکت نکردن در فعالیت های اجتماعی می تواند ناشی از احساس خود کم بینی یا حقارت فرد باشد. در این وضعیت روانی، فرد با وجود امتیازها و مزیت های علمی، شغلی و اجتماعی فراوان در مقابل دیگران احساس کوچکی و حقارت می کند و از آن رنج می برد. روانشناسان برای خودکم بینی ، دلایل متفاوتی برشمرده اند.
همه ما در طول زندگی برای یک بار هم شده دچار لغزش زبانی یا به اصطلاح، اشتباه لپی شده ایم و چه بسا پس از آن ، احساس شرمندگی هم کرده باشیم. به همین دلیل، خیلی ها از احتمال بروز اینگونه اشتباهات در روابط اجتماعی خود هراسان هستند. راستی این اشتباهات لپی ناشی از چیست؟ چرا و چگونه در مواقعی ما دچار اینگونه لغزش ها می شویم؟
خودشیفتگی واژه ای است که از گذشته های بسیار دور بر زبان و در فرهنگ مردم جاری بوده است. ظاهرا مردم، کسی را خودشیفته می دانند که تنها به خود توجه داشته و همواره انتظار تعریف و تمجید از دیگران نسبت به خودش را داشته باشد. امروزه روانشناسان خودشیفتگی را جزو اختلال های شخصیتی به حساب می اورند.
