آرامیس مشاور




اندازه نگهدار که اندازه نکوست

مرور اجمالی نوشته های پیشینیان نشان می دهد که فلاسفه از زمان های دور، به نقش مهم اعتدال در سعادت پی برده و به تفصیل در این مورد سخن گفته اند. در آموزه های دینی نیز مرور به داشتن اعتدال در همه امور، حتی عبادت، سفارش شده است. از دیدگاه ادیان و فلاسفه ، اعتدال به معنای گزینش و پیمودن راه میانه و بی میلی به افراط و تفریط است. روان شناسان نیز تعریف مشابهی از این مفهوم ارائه داده اند. از نظر آنها ، میانه روی فضیلتی است که مانع افراط و تفریط در امور می شود و ما را از تنفر ، تکبر، پیامدهای نامطلوب ناشی از خوشی های ناپایدار و بی ثباتی های هیجانی محافظت می کند. این فضیلت از چهار مولفه تشکیل شده است که عبارتند از: بخشش ، فروتنی، اینده نگری و کنترل خود.

بخشش
بخشیدن افرادی است که باعث آزار و رنجش ما شده اند. رشد توانایی بخشش در فرد سبب می شود که وی نقایص و کاستی های دیگران را بپذیرد ، به انها برای جبران خطایشان فرصت دهد و در برابر وسوسه انتقام جویی و تلافی مقاومت کند. چنین فردی تحت تاثیر هیجانات و احساسات ناشی از خشم قرار نمی گیرد و در نهایت، فرد خاطی را می بخشد.
فروتنی
فروتنی به معنای آن است که فرد کمالات خود را پوشیده نگه دارد و در مورد آنها صحبت نکند . با انکه اعتماد به نفس افراد متواضع پایین نیست غالباً از جلب توجه دیگران اجتناب می کنند. انسان های فروتن از کاستی ها و محدودیت هایشان آگاهی دارند و با خود صادقند.
می دانند که ممکن است همه تصمیمیات شان درست نباشد و از پیشنهادها و مساعدت های دیگران خوشحال می شوند.
آینده نگری
این ویژگی به معنای جهت گیری عملی در مورد اهداف آینده است. این خصیصه در فرد سبب می شود که وی در تصمیماتی که می گیرد محتاط باشد، از ریسک های بی مورد بپرهیزد و همیشه اهداف اصلی خود را به خاطر داشته باشد و برمبنای آنها تصمیم بگیرد. افراد آینده نگر رفتار تکانشی خود را بررسی و پیامدهای اعمال شان را پیش بینی می کنند. آینده نگری مترادف با کوته بینی و احتیاط بیش از حد نیست، بلکه به معنای هوشمندی و توانایی برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف مهم زندگی است.
کنترل خود
کنترل خود به فرایند کنترل بر اعمال خود برای دست یابی به هداف و یا عمل طبق هنجارهای جامعه اطلاق می شود. افرادی که این ویژگی در آنها رشد یافته است قادرند پاسخ های غریزی مانند خشم یا رفتار تکانشی خود را کنترل کنند و به جای آن ، طبق رفتارهای سازگارانه و از پیش برنامه ریزی شده در موقعیت واکنش نشان دهند. این توانایی هم در مورد مقاومت در برابر وسوسه ها (مانند اجتناب فرد از غذاهای چرب و مواد قندی) و هم در مورد شروع فعالیت های مطلوب (مانند صبح زود از خواب برخاستن) کاربرد دارد.


زهره قربانی ، دانشجوی دکترای روان شناسی