یکی از تصورات اشتباه افراد در زمان مراجعه به مشاور یا روان شناس ، که البته می تواند باعث اضطراب و ناراحتی مراجع شود، این است که در طول جلسه مشاوره نباید سکوت کنند . فشار به خود برای حرف زدن پیوسته می تواند بسیار طاقت فرسا باشد و البته باعث می شود مراجع به جای تمرکز روی موضوعاتی که می خواهد درباره آنها حرف بزند دائم به این فکر کند چه طور مانع سکوت خود شود و موضوع بعدی، که باید مطرح کند، چیست. به جای نگرانی در این باره بهتر است فقط حرف هایی را که می خواهید بزنید به زبان آورید و اگر سکوت طولانی شود یک روان شناس مجرب می داند چه طور باید با آن برخورد کند. در عین حال، همه روان شناسان می دانند مراجعان نیاز دارند درمیانه صحبت خود برای لحظاتی سکوت کنند.
باید درهمان جلسه اول هر چیزی را که باعث آزارم می شود به زور هم شده بیان کنم.
فشار به خود برای بیان مسائل یکی دیگراز کابوس های مراجعان است. آنان تصور می کنند باید همه چیز را در همان جلسه نخست بیان کنند. این مسئله زمانی که مراجع شناخت خوبی از روان شناس ندارد و هنوز اعتماد را به او پیدا نکرده است می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. چرا که بعد از بیان موضوعات، معذب می شود و حتی احساس گناهی که گاهی اوقات باعث قطع جلسات می شود. بنابراین اگر برای بیان موضوعی بسیار دودل هستید، به جای فشار زیاد به خود سعی کنید فرصتی برای خود در نظر بگیرید تا بعد از تقویت رابطه با مشاور به آن بپردازید. البته در نظر داشته باشید مقداری فشار به خود برای بیان مطالب چندان عجیب نیست، اما زیاده روی در آن به طور قطع جلسات مشاوره شما را با مشکل رو به رو خواهد کرد.
هر سوالی روان شناس پرسید بلافاصله باید جواب دهم.
یکی دیگر از تصورات اشتباه مراجعان این است که اگر روان شناس یا مراجع از انان چیزی بپرسد بلافاصله و بدون هیچ تردید باید پاسخ آن را بدهند . چون در غیر این صورت جلسه مشاوره شان با مشکل روبه رو می شود. یادتان باشد یک مشاور مجرب بهتر از هر کسی می تواند پذیرای عدم تمایل شما برای پاسخگویی باشد و به شما فرصت دهد در زمانی که راحت تر هستید به بیان ان موضوع حساس بپردازید.
نمی دانم چه چیزی باید بگویم ، اصلاً روان شناسی خوب است که سوال بپرسد.
پرسیدن سوال توسط روان شناس خواسته قلبی بسیاری از مراجعان است ؛ به خصوص مراجعانی که می ترسند خودشان برای شروع صحبت دست به انتخاب بزنند. البته این ترس دلایل زیادی دارد؛ ترس از قضاوت بد دیگران یا گفتن مسائلی که اهمیت ندارد . بد نیست بدانید بهترین کسی که می تواند تعیین کند چه چیزهایی باید گفته شود، در درجه اول خود شما هستید روان شناس فقط می تواند، بعد از شنیدن صحبت های تان، تا حدی، به شما کمک کند نکاتی را که به نظر او مهم است ، بیشتر باز کنید به همین دلیل نیز روان شناسان معمولاً تمایل ندارند از همان ابتدا شروع به پرسیدن سوالات پی درپی از شما بکنند. بهتر است در درجه او به احساسات درونی خود اعتماد کنید و آنچه را به نظرتان مهم تر است بیان کنید.
وقتی روان شناس چیزی را یادداشت می کند یعنی من مشکل مهمی دارم.
یی از موضوعاتی که برخی مراجعان نمی توانند با آن به خوبی کنار بیایند، یادداشت کردن روان شناس در طول جلسه مشاوره است . برخی از مراجعان تصور می کنند این یادداشت کردن نشانه دهنده عدم توجه روان شناس به انهاست و برخی نیز تصور می کند وضعیت روحی شان بسیار خراب است . واقعیت این است که روان نشاسان نیز مانند هر فرد دیگری نمی توانند همه چیز را در ذهن خود حفظ کنند، در نتیجه ناچارند به یادداشت خلاصه ای از موارد بپردازند تا بتوانند به مراجعین خود بهتر کمک کنند. پس به جای نگران شدن در زمان یادداشت مشاور سعی کنید فقط بر آنچه می گویید تمرکز کنید و اگر به رغم تلاش تان با هر بار دست به قلم شدن روان شناس تمرکزتان را از دست می دهید این موضوع را صادقانه با او در میان بگذارید تا به کمک همدیگر راهی برای حل آن پیدا کنید.
شیوا امینی، کارشناس ارشد مشاروه
