اینترنت با درنوردیدن زمان و مکان امکانات زیادی را برای ارتباط سریع انسان ها فراهم آورده است. این به همدلی و همدردی بیشتر انسان ها کمک زیادی رسانده است. پرسه زدن و جست و جو در اینترنت نوعی استقلال فردی و فکری و حتی احساس آزادی حق انتخاب به افراد می دهد. چون در دنیای مجازی روابط رودررو به نحوی غایب است، ممکن است برخی از عواطف انسانی چندان قابل تشخیص و آشکار نباشند. از سوی دیگر در چنین دنیایی افراد به آسانی می توانند به هویت دیگری وارد شوند و این مسئله می تواند زمینه رفتارهای غیراخلاقی را فراهم سازد.
در دنیای مجازی اینترنتی افراد می توانند آنقدر تحت تاثیر این جهان قرار گیرند که آن را واقعی تر از دنیای واقعی بیرون بپندارند. دنیای اینترنتی مانند همین دنیای واقعی و ملموس قانون های خودش را دارد. افرادی که با این قانون ها و پیچ و خم های آن آشنا نباشند خیلی زود می توانند استقلال فردی خود را از دست بدهند.
برپایه پژوهش های روانشناختی ظاهرا اینترنت به ویژه شبکه های اجتماعی حس خودشیفتگی انسان ها را ارضا می کنند. در شبکه های مجازی اجتماعی جدای از اینکه افراد با هویت های فردی خاص خود از یکدیگر متمایز می شوند. (که این نکته مثبتی می تواند تلقی شود) اما همین مسئله در مواردی می تواند به خودشیفتگی افراد دامن بزند.
پژوهش ها نشان داده اند که دنیای مجازی به علت ویژگی و خاصیت خیال گونه اش که به عالم خواب شباهت زیادی دارد، می تواند عواطف و احساس های خاصی را در کاربران پدید آورد که برای آنها ناشناخته بوده است. افرادی که با آگاهی و شناخت وارد دنیای مجازی شده و در عین حال هیچگاه آن را با همه جاذبه های زیبایش با دنیای واقعی در هم نمی آمیزند، بهتر و موفق تر عمل کرده اند.
مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس
