از نظر پزشکی کم خونی با آنمی اختلال خونی شایعی است که در آن گلبول های قرمز یا هموگلوبین کافی در خون وجود ندارد. مهم ترین علامت کم خونی احساس خستگی زودرس و فرسودگی است و علائمی دیگر مانند ضعف ، رنگ پریدگی پوست، ضربان نامنظم یا تند قلب، کوتاهی نفس، احساس سبکی در سر و یا سرگیجه خفیف و مشکلات شناختی و سردرد نیز می تواند به این خاطر به وجود بیاید.
متخصصان تغذیه می گویند در بسیاری اوقات کم خونی مادران به جنین آنها منتقل می شود و به همین خاطر جذب آهن در این کودکان مختل می شود. آمارها نشان می دهند کمبود آهن در کودکان اکنون از شایع ترین اختلالاتی است که پیش از سن دبستان مشاهده می شود. با توجه به اینکه روند رشد کودکان تا 2 سالگی بسیار سریع است، این مسئله باعث می شود تا نیاز کودک به آهن بیشتر شده و برخی مواقع به دلیل رعایت نشدن زنجیره غذایی کمبود آهن به وجود بیاید.
از سوی دیگر از نظر متخصصان تغذیه یکی دیگر از علت های کمبود آهن در کودکان این است که برخی از کودکان آنطور که باید به مواد غذایی حاوی آهن مانند اسفناج و گوشت علاقه ندارند و مادران باید با ترفندهای گوناگون برنامه غذایی این دست از بچه ها را تغییر دهند تا برخی از کمبودهای تغذیه ای آنها جبران شود. اما از علائم کم خونی کودکان باید به رنگ پریدگی صورت، نازک شدن مو و ریزش آن، پرخاشگری، بدخلقی، کم تحملی، عدم تمرکز در کودکان سنین دبستان و کم اشتهایی اشاره کرد.
به اعتقاد کارشناسان تغذیه، والدین کودکان کم خون به محض آگاهی از کم خونی فرزندان می توانند با تغییر نوع رژیم غذایی و ترک عادات بد غذایی در کودکان در بهبود آنها بکوشند. از جمله این عادت های بدغذایی خوردن هله هلوهای غیر مغذی و مصرف همزمان گوشت قرمز با ماست است. توصیه دیگر در این زمینه مصرف همزمان کلسیم و آهن برای افزایش میزان جذب آهن است. پیشنهاد مصرف سبزی های حاوی ویتامین C در کنار گوشت قرمز می تواند مفید باشد. از نظر طبیعت درمانگران نیز خوراکی هایی مانند پسته، عدس، برگه زردآلو و تخم مرغ منابع غنی آهن هستند، با این توجه که اصولاً جذب آهن حیوانی در بدن 10 درصد و آهن گیاهی فقط 3% است.
مرکز مشاوره آموزشی، پژوهشی و درمانی آرامیس
