به طور کلی روانشناسان بر این نظرند که نوجوان دارای یک شخصیت به اصطلاح ژلاتینی است به همین دلیل به پدر و مادر ها و همچنین معلمان توصیه می شود که با شناخت این ویژگی های شخصیتی، نوجوان خود را در گذار از بحران های این دوران یاری بدهند.
خیلی از پدرها و مادرها مهارت لازم را برای ارتباط برقرار کردن با نوجوان خود ندارند به همین دلیل به درک درستی از رفتار او نمی رسند. گشودن زمینه های گفت و گو سازنده، صمیمانه و دو طرفه با نوجوان و همچنین گوش دادن به حرف های او می تواند تا حد زیادی به نوجوان در غلبه بر معضلاتش کمک کند.
اختلال های نوروتیک یا عصبی از جمله شایع ترین اختلال های عاطفی است که نوجوانان با آن رو به رو هستند. در این وضعیت نوجوان ذهنیاتی دارد که هم خودش و هم دیگران می دانند که نامتعارف است اما هیچگاه انها را با واقعیت های محیط پیرامونش در نمی آمیزد. اضطراب ونگرانی یکی از اختلال های عصبی شایع دوران نوجوانی است. اضطراب دوران نوجوانی می تواند ناشی از اینده مبهم، بی توجهی به خواسته ها و همچنین خلا هویتی نوجوان باشد.اضطراب می تواند به افسردگی در نوجوان نیز دامن بزند. این افسردگی به بدبینی نوجوان منجر می شود و فکر می کند که همه چیز علیه او بسیج شده اند.
اگر به خواسته های نوجوان پاسخ مناسب و معقولی داده نشود و از همه مهم تر والدین نتواند باب گفت و گو با او را باز کنند، اضطراب ها و نگرانی های او افزایش پیدا کرده و نوجوان برای چیرگی بر اضطراب خود ممکن است به رفتارهای وسواس گونه متوسل شود. روانشناسان می گویند که نوع رفتار پدر و مادر با نوجوان نقش مهمی در پیدایی وسواس در او دارد. وقتی عواطف و احساسات نوجوان پاسخ در خور و مناشبی پیدا نکنند، احتمال آنکه بر جسم وی تاثیر منفی بگذارند، زیاد است. گاه فشار عصبی زیاد در نوجوان باعث سردرد، سرگیجه و یا سایر اختلال های روان تنی می شود. اگروالدین نتوانند به نیازها و عواطف فرزند خود توجه نشان دهند ، کاملا امکان آن وجود دارد که نوجوان اختلال های روانی بیشتری از خود نشان دهد. یکی از اختلال های شدید روانی در دورانی نوجوانی، اسکیزوفرنی همراه با هذیان است.
مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس
