متاسفانه بیشتر سایت های همسریابی که امروز در ایران فعال اند، براساس الگو برداری از سایت های دوست یابی غربی و نه همسریابی تعریف شده اند و با تغییراتی در پارامترهای این سایت ها، مدعی اند شیوه اسلامی – ایرانی را برای انتخاب همسر مناسب پیش گرفته اند و البته اغلب مدعی هستند که مجوز هم دارند.
نامزدی یا وعده ازدواج، قراردادی است که بین دو نفر، به منظور ازدواج درآینده، بسته می شود. نامزدی را نمی توان صرفاً یک تعهد اخلاقی دانست و اصولا جای بحث از تعهدات اخلاقی در کتب اخلاق است، نه در قانون.
به عقیده دکتر باربارادی آنجلس، بیشتر ماقبل از ازدواج مرتکب شش اشتباه بزرگ می شویم که عبارتند از :
- به اندازه کافی سوال نمی پرسیم
- علایم هشدار دهنده ای را نادیده می گیریم که نشانگر مشکلات بالقوه ای هستند.
- شروع به سازش کاری های خام و بی پایه و اساس می کنیم.
- دچار «کوری شهوانی» می شویم.
- فریفته ظاهر و مادیات می گردیم.
- قبل از تفاهم متعهد می شویم.
- «بیشتر وقت ها ، هنگام وقوع مهم ترین وقایع زندگیمان ، متوجه نیستیم!»
مترجم: ناهید مومن خانی،
گردآوری: مرکز مشاوره روانشناسی آرامیس
آشنایی و ارتباط عاطفی:
آشنایی و ارتباط عاطفی پیش از ازدواج، امروزه روش مناسبی برای شناخت همسر نیست؛ زیرا به دو دلیل نمی تواند شناخت دقیقی به وجود آورد:
1- شناختی که دختر و پسر پیش از ازدواج از یکدیگر کسب می کنند؛ بیشتر احساسی و ناآگاهانه است تا عقلانی و آگاهانه؛
2- این شناخت اغلب بر پایه ی احساسات است؛ لذا معمولا" به شناختی که فرد از طرف مقابلش کسب می کند، می توان اعتماد بیشتری داشت تا به شناختی که طرف مقابل از او به دست می آورد. بیشتر این افراد درباره ی فرد مقابل خود می گویند: « من او را خوب شناخته ام؛ ولی او به هیچ وجه مرا نمی شناسد و درباره ی من اشتباه می کند » و تجربه هم ثابت کرده که شناخت از طریق آشنایی پیش از ازدواج، نتایج خوبی نداشته و آمار طلاق در این گونه موارد بالا است.
