روابط دختران و پسران در دانشگاه موضعی است که از سوی محققان نیز مغفول نمانده و مورد مطالعه قرار گرفته است . در ذیل نگاهی می اندازیم به نتایج برخی از این تحقیقات.
عبدالرضا جاجیلری، پژوهشگر پژوهش «شناخت نگرش دانشجویان پیرامون وضعیت روابط دختر و پسر در دانشگاه ها و آگاهی آنها از حدود شرعی روابط بین دو جنس»
محیط دانشگاهی یکی از محیط هایی است که مسئله ای اساسی شده است، زیرا دانشجویان عمدتا جوان و مجرد هستند و تا زمان ورود به دانشگاه نیز تجربه ای از اختلاط دختر و پسر در یک محیط ندارد. از آنجایی که رفتارها و روابط انسانی تحت تاثیر نگرش های افراد پدید می آیند، سنجش نگرش آنها در این زمینه جایگاهی اساسی دارد. علاوه بر این، به دلیل اهمیت و جایگاه شرع در جامعه ایران باید میزان آگاهی دانشجویان از حدود شرعی روابط بین دو جنس نیز سنجیده شود. اگر روابط متقابل بین دو جنس با معیارهای عرفی و شرعی حاکم بر جامعه منطبق نباشد، موجب می شود نه تنها ارزش ها و هنجارهای رسمی و عرفی مرتبط با روابط متقابل دو جنس به چالش کشیده شود، بلکه به تبع آن احکام و دستورات شرعی نیز نوعی تضعیف شوند.
براساس یافته های این پژوهش، برآوردن نیازهای طبیعی انسانی که آرامش روحی و روانی در کنار جنس مخالف یکی از آنهاست، در یک بستر طبیعی و تعریف شده در چارچوب ضوابط و قوانین، می تواند بخشی از مشکلات را رفع کند. همچنین شناخت ابعاد وجودی جنس مخالف و کسب تجربه حداقلی از سوی افراد، می تواند بخشی از مشکلات را رفع کند. همچنین شناخت ابعاد وجودی جنس مخالف و کسب تجربه حداقلی از سوی افراد، می تواند آنها را به سوی برقراری ارتباط با جنس مخالف سوق دهد و به عنوان یک انگیزه نسبتا موثر عمل کند.
همچنین داده های این تحقیق با توجه به شرعی و غیر شرعی بودن احکام مطرح شده در پرسشنامه نشان می دهد که فضای دانشگاه و خاصه جامعه مبنی بر سهل گیری ارتباط بین دو جنس در بین دانشجویان است و بخش قابل توجهی از دانشجویان یا از احکام دینی بی اطلاع بوده اند و یا امور غیر شرعی را شرعی تلقی می کرده اند.
اکرم ارجی، در پژوهشی با عنوان «مقایسه هیجان خواهی دانشجویان دختر دارای روابط متعدد با دوست پسر با دانشجویان فاقد دوست پسر در دانشگاه تربیت معلم تهران»
میانگین هیجان خواهی دانشجویان با روابط متعدد از میانگین هیجان خواهی دانشجویان بدون رابطه بزرگ تر است. در نتیجه، دانشجویان دختر با روابط متعدد هیجان خواهی بیشتری دارند.
نتایج به دست آمده از این پژوهش به طور کلی با یافته های پژوهش رضا ترابی با عنوان «بررسی و مقایسه هیجان خواهی در دانشجویان پسر با دوست دخترهای زیاد و دانشجویان بدون دوست دختر در دانشگاه تربیت معلم تهران (پردیس کرج) همخوانی دارد.
خلیل میرزایی و هادی برغمدی در تحقیقی با عنوان «رابطه با جنس مخالف و عوامل مرتبط با آن در میان دانشجویان واحدهای منطقه 8 دانشگاه آزاد اسلامی»
بین گرایش به رسانه ها، نحوه استفاده از اینترنت، شرایط دوستان، گرایش به نوع حجاب، مذهبی بودن پاسخگویان و خانواده آنها و گرایش به رابطه با جنس مخالف رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین دانشجویان حوزه های علمی گوناگون و نیز دختران و پسران در گرایش به رابطه با جنس مخالف تفاوت معنی داری وجود دارد.
عبداله اسدی در تحقیقی با عنوان «بررسی روابط دانشجویان دختر و پسر در دانشگاه های شهر اردبیل»
56 درصد دانشجویان با گزینه « ارتباط میان دختر و پسر در مسایل آموزشی اجتناب ناپذیر است » کاملا مخالف بودند. در مجموع 4/84 درصد دانشجویان نگرش مثبت به ارتباط بین پسر و دختر از دیدگاه اسلام داشتند. میزان نگرش مثبت در دختران بیشتر از پسران بود.
نتایج نشان داد 7/73 درصد دانشجویان با سنوات تحصیلی کمتر از دو سال از نگرش مثبت برخوردارند در حالی که این میزان برای دانشجویان مقطع دکترا 9/90 درصد بوده و این اختلاف از لحاظ آماری معنی داری است.
دانشجویان با سنوات تحصیلی بیشتر از نگرش ارتباطی قویتری برخوردار بودند. نگرش ارتباطی مثبت در دانشجویان دوره های کارشناسی و دکترای حرفه ای پزشکی بیشتر از سایر مقاطع و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود. براساس نتایج به دست آمده دانشجویانی که در خانه های استیجاری زندگی می کردند، از نگرش ارتباطی بیشتری نسبت به دانشجویانی که در خوابگاه های دانشجویی زندگی می کردند، برخوردارند. مطالعات نشان می دهد که بین دختران و پسران ساکن خوابگاه توافق ارزش بیشتری نسبت به دختران و پسران خانه ها استجاری وجود دارد.
دوستی دانشگاهی /ماهنامه سپیده دانایی
گردآوری: مرکز مشاوره روانشناسی آرامیس
