آرامیس مشاور




من کیستم؟ سوالی به قدمت تاریخ
به صورت معمول با شنیدن واژه «هویت» بسیاری از ما یاد دوران نوجوانی می افتیم و کلیشه ای که در ذهن هر کسی – که کمی مطالعات روان شناسی دارد- شکل گرفته یعنی اینکه با اتمام دوران نوجوانی افراد باید به هویت خود دست پیدا کنند؛ اما آیا واقعاً دستیابی به هویت در پایان دوران نوجوانی روی می دهد؟ آیا روان شناسی تنها به همین توضیحات در زمینه هویت بسنده کرده یا حرف های دیگری نیز در این زمینه دارد؟ از مهم ترین پرسش هایی که هر فردی در زندگی ناچار است به آن بپردازد. اهمیت سوال است: «من کیستم؟»

چرا برخی افراد با کوچکترین تلنگری از کوره در می روند و شروع به پرخاش کلامی یا رفتاری می کنند؟ برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید به الگوهای رفتار در روابط اجتماعی نگاهی بیندازیم.

به خرس سفید فکر نکن
مجله ی mind در تازه ترین شماره ی خود در گزارشی به یک یافته ی علمی روان شناسی پرداخته است.
تلاش کنید برای 5دقیقه به یک خرس سفید قطبی فکر نکنید. خواهید دید که این خرس ها هر دقیقه در ذهن تان خواهند آمد.
این نتایج تحقیقاتی است که در آزمایشگاه روان شناس اجتماعی،دکتر دانیل وگنر،انجام شده است. وگنر که یک استاد روان شناسی در دانشگاه هاروارد است و اولین روان شناس در زمینه تحقیق در مورد توقف است،اولین بار بیش از 25 سال قبل این تحقیقات را شروع کرد.

کی می کند حمایت؟
احساس مورد حمایت بودن از طرف اجتماع یکی از ویژگی های روانی است که ارتباط مثبتی با سلامت روان دارد. اعضای خانواده و دوستان دو گروه مهمی هستند که می توانند منبع مهم حمایت اجتماعی باشند. اگر فکر می کنید حمایت اجتماعی تان پایین است نگران نباشید. روان شناسان چند راهکار برای اتخاذ نگاه متفاوت به حمایت اجتماعی و جلب بیشتر این حمایت پیشنهاد می کنند.

...و راهی ممکن برای رضایت بیشتر
دکتر استفانی سرکیس: چرا مغز ما چیز هایی را که انجام نداده ایم بیشتر از چیز هایی که به انجام رسانده ایم به خاطر می آورد؟ به نظر می آید که مغز ما تمایل دارد، دائما به ما یادآوری کند که ما چه می توانستیم انجام دهیم.
براساس قانون «اثر زیگارنیک» شما بیشتر احتمال دارد که وظایف کامل نشده را به خاطر بیاورید تا آنهایی که کامل انجام داده اید.اما چرا این قانون «زیگارنیک» نام گرفته است؟