آرامیس مشاور




حقوق بنیادین کودکان بعد از طلاق، قوانین چه می گویند؟ مطلب ویژه

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
نوشته شده توسط  | منتشرشده در: مقالات عمومی

هم اکنون بیش از 50 درصد طلاق ها در میان همسرانی رخ می دهد که دارای یک یا چند فرزند هستند. یکی از مسائل مهمی که در هنگام طلاق به فراموشی سپرده شده و بعد از جدایی به یک موضوع تلخ و پرتنش تبدیل می شود ، مسئله حضانت کودکان است.

کارشناسان معتقدند که والدین معمولاً پس از جدایی درباره نگهداری و سرپرستی از کودکان دچار اختلاف می شوند و با وجود پیش بینی های قانون گذار و صراحت قانونی در این باره، هر یک تلاش می کنند تا با بهانه جوی و علت تراشی حضانت کودک را برعهده بگیرند . برخی مشاوران حقوقی نیز بر این باورند که مسئله حضانت کودک پس از طلاق همواره هم برای فرزند و هم برای والدین مشکل ایجاد می کند، زیرا بیشتر والدین به علت وابستگی شدید عاطفی به فرزند خود، حاضر به جدایی از او نیستند و به هر طریق ممکن برای حفظ یادگار مشترک زندگی شکست خورده خود تلاش می کنند تا شاید تسکینی برخاطرات تلخ آنها باشد. در این میان فرزند هم قربانی مشاجرات والدین می شود و آنها تا مدت ها بر سر به دست آوردن او جدال می کنند. از طرفی دیگر ، برخی والدین نیز به علت ازدواج مجدد یا نداشتن تمکن مالی حاضر به پذیرش فرزند خود نیستند و زیر بار نگهداری او نمی روند. بنابراین ، این پرسش مطرح می شود که نگهداری از فرزند پس از جدایی به عهده کدام یک از والدین است ، ایا قانون گذار در برابر این سوال مهم سکوت کرده است.

شرط حضانت
حضانت یعنی نگاهداری و مراقبت جسمی، روحی، مادی و معنوی اطفال و تعلیم و تربیت انان به موجب ماده 1168 قانون مدنی، هم حق و هم تکلیف والدین است. پس از وقوع طلاق، فرزندان با توجه به چگونگی توافق زن و شوهر، نزد مادر یا پدر می مانند . ماده 1169 قانون مدنی می گوید: اگر پدر و مادر کودک براثر طلاق از هم جدا زندگی می کنند، تا سن 7 سالگی ، فرزند تحت حضانت مادر است و بعد از 7 سالگی سرپرستی وی با پدر است. داشتن صلاحیت برای پدر و مادر، شرط حضانت است؛ به طوری که اگر مادر صلاحیت نداشته باشد و برای مثال معتاد یا دچار فساداخلاقی باشد، فرزند به او سپرده نخواهد شد و همچنین اگر پدر کودک، صلاحیت نداشته باشد و برای مثال، تکدی گری کند و یا به مواد مخدر معتاد باشد، صلاحیت نخواهد داشت . مدت حضانت تا سن بلوغ است و پس از سن بلوغ ، تشخیص اینکه طفل با پدر و مادر زندگی کند ، با خود کودک است. به موجب ماده 1172 قانون مدنی ، والدین موظفند در مدتی که حضانت طفل برعهده آنهاست؛ از او نگهداری و مراقبت کنند و در صورت امتناع، قاضی دادگاه به تقاضای قیم یا اشنایان طفل و حتی اشخاص دیگر با تقاضای دادستان؛ والدین طفل را مجور به نگاهداری از او می کند، اما در صورتی که اجبار آنها با این کار ممکن یا موثر نباشد ، حضانت به خرج پدر و در صورت فوت او، به خرج مادر تامین می شود. همچنین اگر به علت انحطاط اخلاقی پدر و مادری که حضانت طفل برعهده آنهاست، صحت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل به خطر بیفتد ، دادگاه میتواند هر تصمیمی که برای حضانت طفل مفید می داند، اتخاذ کند.

عدم توافق
اگر پدر و مادر درباره مکان و زمان ملاقات با هم توافق نداشته باشند، دادگاه زمان و مکان را تعیین می کند. ولایت قهری، به معنای حق سرپرستی و تصمیم گیری راجع به حقوق مالی اطفال و نیز محل زندگی او است و بنا بر ماده 1183 قانون مدنی، «در تمام امور مربوط به اموال و حقوق مالی مولی علیه، ولی (پدر یا جد پدری) نماینده قانونی اوست.» اداره اموال کودکان تا سن 18 سالگی با پدر و در صورت نبودن پدر، با پدربزرگ پدری است. در مورد فرزندان طلاق هم مقررات مربوط به ولایت قهری، اجرا می شود و فرقی با کودکان دیگر ندارد. اگر پدر یا پدر بزرگ ، مصلحت کودک را رعایت نکند، یا اموال او را حیف و میل کند، از سمت ولایت عزل و برای کودک قیم تعیین می شود.

حقوق بنیادین کودکان بعد از طلاق
موقعی که شما از همسرتان طلاق می گیرید ، برحق و حقوق تان متمرکز می شوید. همسر سابقتان هم همین طور. هر مرد و زن دیگری هم که در موقعیت شما هستند، همین گونه هستند . هیچ کس هم به شما نمی گوید به دنبال حقوق تان نباشید. اما آنچه اغلب نادیده گرفته می شود ، حقوق کودکتان است. قوانین رسمی در مورد حقوق کودکان بعد از طلاق والدین در همه جای دنیا تا حدودی ناقص هستند. بیشتر این قوانین بر حقوق والدین تاکید دارند و به انها توجه می شود. بچه ها به این دلیل که زیر سن قانونی قرار دارند؛ در اغلب مشاجرات والدین نیز به بازی گرفته نمی شوند؛ هر چند در برخی از دادگاه ها نظر آنها بسیار مهم است.
در ذیل ، فهرستی از حقوق بچه های تحت مسئولیت شما بعد از طلاق ارائه می شود ، که انتظار می رود برای امنیت بچه ها از سوی والدین مورد توجه قرار گیرد.
داشتن یک رابطه مداوم و معنادار با هر دو والد؛
زندگی در یک محیط سالم و امن
توجه به نظرها ، نیازها و موقعیت های آنها هنگام گرفتن تصمیم درباره نحوه نگهداری شان؛
استفاده نشدن به عنوان گروگان یا چیزی که بر سر ان معامله می شود
برخورداری از دوران کودکی که در این دوره توسط مشکلات بزرگسالان آزار نبیند
حمایت مالی مناسب از سوی والدین
درک این نکته که انها مسئول طلاق یا مشاجره میان والدین شان نیستند.
دریافت مراقبت های کافی پزشکی و بهداشتی
محافظت از دعوا و مشاجرات میان والدین شان
قادر به حضور منظم در یک مدرسه
هرگز مجبور به انتقال پیام میان والدین نشود
داشتن زمانی برای بودن با دوستان
در صورت امکان زندگی با خواهر و برادر و صرف زمان قابل توجهی با آنها
صرف زمان قابل توجهی با پدر بزرگ و مادر بزرگ
داشتن یک برنامه از سوی والدین که نخست با نیازهای بچه ها و سپس با نیازهای والدین شان مناسب باشد.

ماهنامه سپیده دانایی، شماره 49

بازدید 2230 بار
آخرین ویرایش در دوشنبه, 09 تیر 1393 ساعت 17:30

نظر دادن

جهت ارتباط بعدی با شما، خواهشمند است ایمیل صحیح وارد نمایید.
کلیه اطلاعات شما نزد ما محرمانه خواهد بود.
لطفا نظرات خود را به زبان فارسی تایپ کنید.