در یک آزمایش عکس های فارغ التحصیلی از کالج در عده ای از افراد بررسی و به شدت لبخند آنها را از یک تا 10 نمره داده شد. هیچ کدام از افرادی که در 10 درصد بالای شدت لبخند قرار داشتند، بعدها طلاق نگرفته بودند، در حالی که در افرادی که در 10 درصد پایین از لحاظ لبخند قرار داشتند. در آزمایش دوم، گروه پژوهشی از این افرادی که بالای 65 سال داشتند، خواست عکس های دوران کودکی شان را بیاورند (میانگین سن در این عکس ها 10 سال بود). پژوهشگران به لبخند هر یک از این افراد نمره دادند و دریافتند که در میان افرادی که بیشترین لبخندها را زده اند، تنها 11 درصد طلاق رخ داده است، در حالی که افرادی که در کودکی اخمو بودند. در 31 درصد موارد شکست در ازدواج را تجربه کرده بودند. در مجموع، این نتایج بیانگر آن بود که افرادی که در عکس هایشان اخمو بودند، نسبت به افرادی که لبخند می زند ، 5 برابر بیشتر ممکن است طلاق بگیرند. سرپرست این پژوهش می گوید: شاید لبخند زدن بیانگر داشتن دیدگاهی مثبت به زندگی باشد، یا شاید افرادی که لبخند می زنند، دوستان بیشتری را به سوی خود جلب می کنند، و این که شبکه حمایتی بزرگ تری دارند،که حفظ سلامت ازدواج را برای آنها ساده تر می کند. همچنین بروز عواطف مثبت و داشتن طبیعت مثبت و شاد، پیامدهای سودمند بسیاری دارد.»
این یافته ها از این لحاظ هم قابل توجه هستند، که نشان دادند میان عکس های گرفته شده از افراد در زمان کودکی و جوانی با پیامد ازدواج که سال ها بعد رخ داده است، رابطه وجود دارد.
ماهنامه سپیده دانایی، شماره 48
