• روانشناسان کودک سفارش می کنند که به دلیل آنکه 2 سال نخست زندگی زمان حیاتی برای رشد مغز است، کودکان زیر 2 سال به هیچ وجه تلویزیون نگاه نکنند و کودکان بالاتر از 2 سال 1-2 ساعت در روز برنامه های همسان با سن خودشان را نگاه کنند.
• همراه با کودکان برنامه های مخصوص به آنها را ببینند.
• برنامه هایی را که از لحاظ سنی مناسب با کودکان باشد،انتخاب کنند.سریال های روزانه تلویزیون و برنامه های کمدی موقعیت و گفت و گوهای کارشناسی برای کودکان مناسب نیست.
• محدودیت های را برای دیدن تلویزیون برای هر روز و هر هفته قرار دهند. زمان مشخصی را برای خاموش بودن تلویزیون تعیین کنید. زمان های مطالعه و غذا خوردن به هیچ وجه زمان مناسبی برای دیدن تلویزیون نیست. زمان خوردن غذا زمان مناسبی برای لذت از با هم بودن اعضای خانواده در کنار هم است.
• با فرزندتان در مورد آنچه از تلویزیون دیده است، صحبت کنید. رفتار های مثبتی همچون همکاری،دوستی و توجه به دیگران را که او از تلویزیون می بیند، برجسته کنید.در زمان تماشای تلویزیون یا بلافاصله بعد از آن برنامه ها را با مسائل تاریخی ،کتاب ها ،مکان های مورد علاقه کودک و تجربیات شخصی او ارتباط دهید.درباره ارزش های شخصی و خانوادگی تان همان طور که این موارد را به آنچه او از تلویزیون می بیند ارتباط می دهید،صحبت کنید.از او بخواهید آنچه را می بیند با اتفاقات واقعی مقایسه کند.درباره پیامد های واقعی خشونت صحبت کنید.درباره نقش آگهی های بازرگانی و تاثیر آن بر خرید با او بحث کنید.
• موقعی که فکر می کنید برنامه ای برای کودکان مناسب نیست،تلویزیون را خاموش کنید.
• کودکتان را ترغیب کنید که به جای تماشای زیاد تلویزیون، با همسالانش بازی و ورزش کند.
ماهنامه سپیده دانایی، شماره 49
