آرامیس مشاور

که با هزینه زیاد ، علم طبابت آموخته و درمانگری بلد است و می تواند بیماری های زیادی را شفا دهد. مرد خیاط هر روز پسر مباشرش را با برادرزاده طبیبش مقایسه می کرد و می گفت طبابت شغل خوبی نیست و انسان مجبور است دائم با بیماران سر و کار داشته باشد در حالیکه پسر او فقط با دفتر و قلم سر و کار دارد و کارش تمیزتر و آبرومندانه است.
شاگرد شیوانا که متوجه حسادت مرد خیاط از رشد و پیشرفت برادرزاده اش نمی شد، بارها با تعجب می پرسید که مقایسه شما اشکال دارد و همه می دانند که یک طبیب خبره جان بیمار رو به موت را نجات می دهد با مشاغل دیگر قابل قیاس نیست. اما هر وقت شاگرد اعتراض می کرد فریاد مرد خیاط به هوا برمی خاست و ساعت ها با بافتن زمین و زمان استدلال می کرد که فقط حرف او درست است و می گفت که او تقریبا مجانی و بدون صرف هیچ هزینه ای پسرش را به سواد خواندن و نوشتن رسانده در حالی که برادرش برای طبیب شدن پسرش کلی خرج کرده است و بعد نتیجه می گرفت که بنابراین برادرزاده طبیبش از پسر کاتب او پر خرج تر و حقیرتر و خوارتر است.
شیوانا سکوت کرد و هیچ نمی گفت. روزی به نزدیکی مزرعه ای رسیدند که در ان پسر مزرعه دار چند گربه بزرگ و تعدادی بچه گربه و یک بچه ببر را داخل لانه ای انداخته بود و به دعوای بچه ببر تنها با گربه ها می نگریست و می خندید.
شیوانا ایستاد و از پسر مزرعه دار پرسید: «در رفتار این حیوانات چه چیزی است که تو را می خنداند؟»
پسر مزرعه دار با خنده گفت:«این گربه ها و بچه هایشان گمان می کنند این ببر چون تقریبا شبیه آنهاست پس از جنس خودشان است . برای همین دعواها و بازی های خودشان را با او انجام می دهند . بچه ببر تا حدی آنها را تحمل می کند اما وقتی آنها شوخی را از حد می گذرانند چنان غرشی می کند که بچه گربه ها و حتی گربه های بزرگ تر از ترس به گوشه ای می گریزند و مدتی طولانی گوشه ای کز می کنند و بی حرکت می مانند. بچه ببر کوچک و ضعیف تر از آنهاست اما چیزی در وجود او هست که گربه ها ندارند و از آن وحشت دارند. این برای من خیلی جالب است.»
شیوانا گفت: «اینکه بچه ببر و بچه گربه را در یک جا زندانی کرده ای به نظر تو باعث نمی شود که هر دو حیوان ناراحت شوند؟ آنها هم جنس نیستند!»
پسر مزرعه دار ناگهان به خود آمد . کمی فکر کرد و بعد در لانه را باز کرد . بچه ببر سراسیمه از لانه بیرون پرید و در کنار جاده داخل بیشه ها مخفی شد . اما بچه گربه ها و گربه ها داخل قفس ماندند و از آنجا بیرون نیامدند.
شیوانا لبخندی زد و به مرد خیاط گفت: «اینکه سعی کنیم ببر و گربه را کنار هم بگذاریم و با هم مفایسه کنیم و گمان کنیم با مقایسه کردن ما آنها یک جنس می شوند از اساس کاری اشتباه است. هم ظلم به گربه است و هم ببر!
مقایسه ای که بین طبیب و کاتب می کنی هم چیزی شبیه به این است . تو و برادرت شبیه گربه و ببر هستید. برادرت هر چه داشت خرج طبیب شدن پسرش کرد و تو خوشحالی که چیزی خرج نکردی و خرج تحصیل بچه ات را دیگران دادند. پسر برادرت از همان جنسی شد که برادرت بود و پسر تو هم احتمالا چیزی از جنس خودت شده است. مقایسه جناب کاتب و جوان و طبیب ماهر عینا شبیه مقایسه گربه و ببر است و اینکه گمان کنی چون در ذهن تو این قیاس امکان پذیر است، پس در عالم واقع هم آن دو قابل مقایسه اند از اساس کاری خطا است. ببر در نظام طبیعت فرقی با گربه نمی کند اما وقتی پای مقایسه پیش می اید کیست که نداند ببر با یک غرش ، گربه های قفس طلب را گوشه ای زهره ترک کند. به جای اینکه با این قیاس های حسادت آمیز و بی اساس، وقت ما و خودت را بگیری کمی به خودت بیا و با به این بیندیش که به جای تحقیر برادرزاده طبیب ات، می توانی او را تحسین کنی و به او ببالی! برای این کار فقط کافی است حس حسادت را در خودت پیدا کنی و از آن فاصله بگیری ! آتش حسادت که خاموش شود آرام می گیری و همه این مقایسه های ناهمجنس متوقف می شوند!»
گردآوری: مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس