- به خود پیراشکی توجه کنید نه سوراخ آن !
- بر رابطه تمرکز کنید (نقاط قوت خود و کودک تان ) نه مشکل .
- ترموستات (دماپا) باشید، نه ترمومتر (دماسنج)!
پاسخ (بازتاب) دادن را یاد بگیرید نه واکنش نشان دادن را. احساسات کودک شما، احساست شما نیست. پس نباید با شدت پیدا کردن آنها، احساسات شما هم تشدید شود.
- کاری که بعد از رفتارتان انجام می دهید، مهم است!
هر کسی اشتباه می کند که البته قابل جبران است. نحوه برخورد با اشتباهِ خود است که تفاوت ایجاد می کند.
- آنچه را که خود ندارید ، نمی توانید ببخشید.
تا خود را نپذیرفته و در مقابل خویش صبور نباشید، نمی توانید پذیرش و صبوری را تقدیم کودک خویش نمایید.
- سعی نکنید به کودک در حال غرق شنا یاد بدهید.
هنگام عصبانیت یا خارج کنترل بودن کودک، زمان مناسبی برای آموزش، نصیحت یا موعظه او نیست.
- اگر با 10 کلمه یا کمتر نتوانستید حرفی را بگویید، آن را بر زبان نیاورید.
ما والدین تمایل داریم که مطالب را خیلی زیاد برای کودکان خود توضیح دهیم و در این صورت پیام اصلی در لابه لای الفاظ گم می شود.
- هرگز به جای کودک کاری را که خودش می تواند انجام دهد، انجام ندهید (پای تان ار در کفش او نکنید).
وقتی پای تان را در کفش کودک می کنید لذت کفش و فرصت احساس توانمندی و کفایت را ازا او می ربائید . تا وقتی نگذارید کودک کاری را خودش انجام دهد، توانمندی هایش را نخواهید شناخت.
- و بسیاری مطالب علمی و دانستنی بیشتر ......