آرامیس مشاور




دوستی های پیش از ازدواج


بی تردید یک ازدواج خوب و موفق، به شناخت و آگاهی نیاز دارد؛ بنابراین هرچه شناخت بهتر و کامل تری از طرف مقابلمان داشته باشیم، بهتر می توانیم تصمیم بگیریم. از این رو امروزه برخی جوانان می پندارند که برای دستیابی به شناختی مناسب، لازم است با کسی که قصد ازدواج داریم، مدتی ارتباط داشته باشیم ( دوست باشیم )، تا در نتیجه دریابیم آیا مناسب یکدیگر هستیم یا خیر؟
در سلسله مقالات دوستی های پیش از ازدواج با بیان بیست نکته درباره ی نادرستی این ارتباط، استدلالاتی مطرح می کنیم که البته عمده ی این دلایل، عقلی است، یعنی اگر کسی زمینه های اعتقادی محکمی هم نداشته باشد، باید بتواند با اتکا این دلایل به نادرستی این روابط پی ببرد.

پیامد های منفی دوستی های پیش از ازدواج
 جاذبه ها مانع شناخت است
وقتی در مسیری تاریک حرکت می کنید، برای این که به زمین نخورید یا بیراهه نروید، به نور چراغ نیاز دارید؛ بنابراین برای مثال چراغ قوه ای در دست می گیرید و حرکت می کنید. روشن است که هرچه نور این چراغ قوه بیشتر باشد، حرکت شما مطمئن تر و پیش پایتان روشن تر است و در ضمن مسیر و فاصله ای دورتر را نیز می توانید ببینید.
حال هر عاملی که نور این چراغ قوه را ضعیف کند، حرکت شما را با خطر بیشتری مواجه می سازد. برای مثال اگر صفحه ی شیشه ای آن، کثیف و غبار گرفته باشد، نور کمی به بیرون می آید و شما را دچار مشکل می کند.
اگر می خواهید درباره ی دختر یا پسری شناخت حاصل کنید تا دریابید « آیا او فرد مناسبی برای زندگی با من هست؟ » و « آیا می توانم با او زندگی گرم و صمیمانه و پایداری تدارک ببینم؟ »، به تعقل و تأمل فراوان نیاز دارید. نور عقلتان باید به قدری قوی باشد که بتوانید زوایای پنهان و آشکار او را شناسایی کنید و از رفتار های ظاهری پی به نیت های درونی و باطنی اش ببرید.
بی شک قبول دارید که شناخت یک انسان از شناخت یک شئ مانند میز و صندلی سخت تر است و دید و بصیرت بیشتری می طلبد. در چنین شرایطی باید بسیار مراقب باشیم که چیزی نور عقل ما را ضعیف نکند و مانعی برای دیدن موارد مهم نشود، زیرا هر عاملی که از تعقل و تأمل جدی و کافی شما جلوگیری کند، بی شک می تواند زندگی تان را دستخوش ناگواری ها و سختی های فراوان کند و پشیمانی عمیقی در پی داشته باشد. اما چه چیز مانع تعقل و در نهایت شناخت درست و دقیق یک فرد می شود و نور عقل انسان را در چنین شرایطی ضعیف و گستره ی دید وی را کور می کند؟
واقعیت این است که خداوند مهربان، بین دو جنس مخالف، یعنی دختر و پسر، جاذبه ای جدی و انکار ناپذیر قرار داده است. این تمایل و گرایش چیزی نیست که بخواهیم آن را برای هم ثابت کنیم یا دلیل و مدرک بیاوریم، زیرا همه ی ما این جاذبه را حس کرده ایم و البته وجود آن از جمله الطاف و موهبت های الهی است و هرگز نباید آن را نقطه ضعفی برای خود بدانیم. تمایل به ازدواج و تشکیل زندگی مشترک و تولد فرزند، به میزانی چشمگیر به همین جاذبه هایی وابسته است که خداوند میان دو جنس مخالف قرار داده است.
تمایلات نسبت به جنس مخالف در جوانی به اوج خود می رسد، تا جایی که گاهی دختر و پسر پس از مدتی ارتباط اظهار می کنند: « من به شدت به او وابسته هستم »، « زندگی بدون او برایم پوچ و بی معناست »، « از صمیم قلب دوستش دارم و در دوری اش بی تاب و بی خوابم. »
متأسفانه این جاذبه های انکار نشدنی، بیشترین اثر منفی را بر قدرت تعقل و اندیشه ی انسان می گذارد و هر چه رابطه ی دختر و پسر جدی تر، بیشتر و طولانی تر شود، قدرت تعقل هم ضعیف تر می شود و حتی می تواند عقل آدامی را کور کند؛ تا جایی که وقتی به دختر خانم می گویی « پسری که با او دوست هستی این عیب آشکار و برجسته را دارد »، یا اصلا" به چشمش نمی آید و انکار می کند یا از آن چشم پوشی می کند و می گوید « مسأله ی مهمی نیست، به این شدت هم که می گویید نیست ... ان شاء االله درست می شود، به مرور زمان اصلاح می شود. » و وقتی به پسر نیز از عیب روشن و بزرگ دختر مورد علاقه اش گفته می شود، جبهه می گیرد و حتی گاهی با پرخاش شما را به بدبینی متهم می کند.
در حقیقت جاذبه ها، تمایلات، هیجانات و عواطف، این جوان را به نقطه ای رسانده که ضعف های بزرگ را با کوچک و قابل گذشت می بیند یا اصلا" آن ها را ضعف نمی داند.
اگر معتقدید که باید برای شناخت بیشتر همسر آینده تان، با دختر یا پسری برای مدتی ( چند هفته ای، چند ماهی ) دوست شوید تا حین رفت و آمد ها و گفتگو ها برای شما شناخت حاصل شود، مطمئن باشید چنین اتفاقی نخواهد افتاد، بلکه این ارتباط به شما بیشتر شناخت واهی می دهد و به اشتباه و گمراهی تان می اندازد، زیرا در حقیقت ابتدا رابطه ای را تدارک می بینید، هیجانات و عواطف را تحریک می کنید و در نتیجه ی گسترش این رابطه، آن را به اوج می رسانید و بعد، در چنین شرایطی می خواهید بررسی کنید که آیا او فرد مناسبی برای ازدواج هست یا نه!! در این زمان به چنان وابستگی عاطفی شدیدی دچار شده اید که دیگر نمی توانید درست بیندیشید.
عبرت آموز اینجاست که اگر پس از گذشت مدتی از دوستی این دختر و پسر، یکی یا هر دو مجاب شوند که با مشاوری آگاه و مجرب مشورت کنند، بیش از این که بخواهند به دور از حب و بغض از این مشاوره بهره بگیرند تا دریابند این ازدواج صلاح است یا نه، بیشتر به دنبال گرفتن مهر تأیید از او هستند و با بحث با مشاور، تلاش دارند او را متقاعد کنند که این ازدواج درست و عالی است!
اگر معتقدید که باید اول طرفتان را خوب بشناسید و سپس ازدواج کنید، صد در صد با شما موافقم و به همین سبب تحسینتان می کنیم، اما به همان میزان باور داریم که دوستی پیش از ازدواج، به واسطه ی همین جاذبه های کور کننده هرگز روش درستی برای شناخت نیست و به هیچ وجه نمی توان به آن اعتماد کرد. اگر به کسی بگویید از یک فروشگاه با چشمان بسته، لباسی با کیفیت و شرایطی عالی انتخاب کند، چقدر احتمال می دهید که این انتخاب درست باشد؟ با توجه به آنچه گفتیم، شناخت همسر آینده از طریق دوستی های پیش از ازدواج، به این مثال بسیار نزدیک است.
سید مجتبی حورایی
گردآوری: مرکز مشاوره روان شناسی آرامیس